Çello, bana göre insan sesine çok yakın bir enstrüman; fiziksel olarak ise ellerim ve kalbimle ona bağlıyım. Onunla şarkı söyleyebilir, hikâyeler anlatabilirim — ve her an, bu hikâyeler denizin dalgaları ya da rüzgârın esintisi gibi yeni ve farklı bir hâl alır.

Çalarken, kendimizi tekrara düşmemek için zorlamalıyız. Bizi mutlu eden, güvende hissettiren yerde kalmaya izin vermemeliyiz; çünkü bu, uçmamızı engeller. Performans ya da doğaçlama kavramı benim için tam olarak bunu ifade ediyor: İçeriye ve dışarıya kulaklarımı açarak, belki de uzun zamandır var olan bir şeyi ifade edebilmek.