Müziği, kendimi tamamen oyunun özgürlüğüne bırakabildiğim, hata yapma korkusunu geride bırakıp anda var olabildiğim, vahşi ve doğal bir oyun alanı olarak hayal etmeyi seviyorum— Bir çocuk gibi kaybolabileceğim bir yer. Düşmeme, kaçmama, keşfetmeme, hayal gücümün en uç köşelerine ulaşmama ve oradan bilinmeyen yerlere gitmeme izin veren bir alan. Bu oyun alanında yaratabilir ve yıkabilirim; her bir enkaz parçasını yeniden bir şey inşa etmek için kullanabilir, böylece en derin duygularımı ve düşüncelerimi ifade edebilirim. Her fikir başka birine dönüşür, ve ben sadece bir düşkapanıyım— umut yolları örer, çatlakları sessizlikle onarırım.